در این زبان اندازه و محدوده ای که هر نوع داده اختیار می کند بستگی به نوع پردازشگر (Processor) و نحوه پیاده سازی کامپایلر دارد. شناسه هایی ( متغیر برچسب ، اسامی توابع و … ) که از نوع char باشند برای ذخیره کردن مقادیری که توسط کاراکترهای اسکی تعریف شده اند به کار می روند.

شناسه هایی از نوع int برای ذخیره کردن مقادیر صحیح ، و از نوع float و double برای ذخیره کردن اطلاعات عددی اعشاری به کار میروند که محدوده آنها توسط تعداد ارقام و دقت آنها مشخص میشود.

نوع void در مورد توابع به کار می رود . نوعهای داده اصلی ( به جز void ) می توانند با عباراتی مثل signed ، long ، unsigned و short ترکیب شده و نوع های دیگری را به وجود آورند .

با توجه به جدول زیر انواع داده و اندازه ی تقریبی آن و بازه ی قابل قبول برای هر نوع داده ای را مشاهده میکنید .

| اندازه تقریبی به بیت | بازه قابل قبول | نوع

| ۸ | -۱۲۷ تا ۱۲۷ | char
| 8 | -127 تا ۱۲۷ | unsigned char
| 8 | 0 تا ۲۵۵ | signed char
| 8 | -127 تا ۱۲۷ | int
| 16 | -32767 تا ۳۲۷۶۷ | unsigned int
| 16 | 0 تا ۶۵۵۲۵ | signed int
| 16 | -32767 تا ۳۲۷۶۷| short int
| 16 | 0 تا ۶۵۵۲۵ | short int
| 16 | -32767 تا ۳۲۷۶۷ | short int signed |
| 32 | -2147483647 تا ۲۱۴۷۴۸۳۶۴۷ | long int |
| 32 | 6 رقم دقت | float |
| 64 | 10 رقم دقت | double |
| 128 | 10 رقم دقت | long double |